بیست و دومین نمایشگاه فرش ایران طبق قاعده هرساله اول تا هفتم مهرماه در محل نمایشگاه بین المللی تهران برگزار می شود.

بدون شک بزرگترین و مهمترین آوردگاه فرش ایران در طول سال همین نمایشگاه است. تجار، تولیدکنندگان، فروشندگان، صادرکنندگان، نهادهای رسمی، دانشگاه ها، انجمن ها، تعاونی ها و ... مرتبط با فرش دستباف در یک فضا برای نمایش و البته فروش آخرین تولیدات خود از سراسر کشور دور هم جمع می شوند.

اولین چیزی که هر ساله به شدت توی ذوق میزند پوستر این بزرگترین آوردگاه است! چیزی در حد تمرین یک اپراتور آماتور فتوشاپ به عنوان پوستر به خورد مردم و اهالی فرش داده می شود. واقعاً نمیدانم گرافیک چه دشمنی با فرش دارد و یا برعکس فرشی ها چه خصومتی با گرافیک دارند که هر سال بی نصیب هستند از یک پوستر در خور نمایشگاه و نام بلند آوازه فرش ایران!؟

حداقل از کسانی که این پوسترها را طرح میزنند یک مبلغی بگیرید که دلمان نسوزد. معلوم نیست فردا در رزومه کاریشان چگونه دولا پهنا میخواهند این تجربیات خام خود را به عنوان طراح پوستر نمایشگاه فرش ایران! حساب کنند. هرچند با این افت صادرات بعید نیست مسئولین چنین تدبیری را پیش رو گرفته باشند و به جای هزینه طراحی پولی هم بابت این پوسترها از طراح آن بگیرند! به هر حال قصه تکراری هر ساله، جریان این پوسترهاست که گویا مسئولین نمیخواهند سنت شکنی کنند و یک سال حداقل سورپرایزمون کنند و ببینند اگر نمایشگاه یک پوستر حرفه ای داشته باشد به جایی بر نمیخورد.

نکته دیگر این قضیه بین المللی نبودن نمایشگاه است. که هرجا میگویند نمایشگاه بین المللی فرش ایران! بارها و بارها این نکته را خوانده یا شنیده ام. این مهم نیست که اشتباه میکنند یا نمیدانند یا به چه دلیل میگویند. مهم این است که اصولاً کسی تفاوتی حس نمیکند که حالا بخواهد دقت کند بین المللی هست یا نه. آن هایی که به عنوان غرفه دار شرکت میکنند میخواهند از موقعیت پیش آمده در همان فضای نمایشگاه به هر قیمتی شده فروش بیشتری کسب کنند و به بقیه اش کاری ندارند که حالا من چونه بزنم بین المللی هست یا نیست!

اینم از قصه هر ساله. حالا ببینیم امسال در نمایشگاه چه رقم خواهد خورد. البته با این خبرهای افت 40 درصدی صادرات در 5 ماهه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته خدا به داد آخر و عاقبت فرش برسد. با این حال جز خوش بینی چاره ای نداریم. امیدواریم ...