سالهاست فرش ایرانی تولید می شود. امروز هم با پیشرفت های فنی و ارتباطی فرش همچنان به عنوان یک هنر و در مواردی یک کالا در بازارها ی داخلی و جهانی حضور دارد. اما این حضور بدون یک سیاست مشخص و مبتنی بر تغییرات جهان پیرامون به زودی خواسته یا ناخواسته کم رنگ و کم رنگ تر می شود تا کاملا از بین برود و تنها خاطره آن در موزه زنده شود! و از همین امروز برای این که به این سرنوشت دچار نشویم باید چاره ای بیاندیشیم.

باید ضمن شناخت اصالت های فرش ایده هایی نو ارائه دهیم. ایده هایی که فرش دستباف ایران را همچنان سرآمد هنر ایران زمین برای نسل جدید جامعه جهانی معرفی کند. چیزی که نه داریم و نه فکری برای داشتنش می کنیم. ایده پردازی در فرش چیزی بسیار گسترده تر از آن است که صرفاً دخل و تصرف هایی نشسته در طرح و نقش آن داشته باشیم یا خودمان را سرگرم سلیقه یابی و ... کنیم. ما نیاز داریم، از مراکز علمی و آموزشی گرفته تا واحدهای تجاری و تولیدی و مراکز مهم دولتی و نیمه دولتی اتاق های فکر ایده پردازی در ابعاد مختلف فرایند تولید و تجارت فرش دستباف داشته باشند. 

از همین رو مناسب است تا اولا به ایده های نو در فرش دستباف بیشتر توجه کنیم و بهتر است در همین مورد، اصولی به فرآیند شکل گیری یک ایده تا اجرا بپردازیم تا شاید ایده های ناب و بکر به دلیل عدم توجه اصولی کارایی خود را از دست ندهند. 

پی نوشت: پیشنهاد می کنم سلسله نشست هایی تخصصی با موضوع آموزش ایده پردازی و پرورش ایده خوب داشته باشیم. دوستانی که علاقمند به این موضوع هستند از طریق بخش نظرات آمادگی خودشون را اعلام کنند.