دربارۀ فرش و بازار؛ نگاه ویژۀ سومین طره

سنت دیرپای فرش‌بافی ایران در دورۀ قاجاریه رو به صنعتی‌شدن نهاد و ورود شرکت‌های بیگانه در آن به تولید کلان و افزایش صادرات انجامید. این دگرگونی‌ها سبب شد سویۀ اقتصادی فرش از سویه‌های فرنگی و هنری‌اش پررنگ‌تر بنماید. بنابراین، فرش در حجره‌های بازار خانه گزید و به کالایی صرفاً اقتصادی تبدیل شد.
بودند پژوهشگران و دوستدارانی که کوشیدند نگاهی دیگرگونه و به‌دور از سویه‌های اقتصادی به فرش بیندازند، اما کم‌شماریِ متن‌های پژوهشی امروز گواهی است بر اندک‌بودن این‌گونه نگرش‌ها. از سویی، ذات سودجو و تنگ‌چشم بازار راه را بر مدون‌کردن داده‌ها و تجربه‌های بازارگانی و تبدیل آن‌ها به دانش می‌بست. همچنین، ویژگی‌های مردمی و کاربردی فرش سبب گرایش هرچه بیشترِ فرش به سوی بازار شد که شوربختانه همین نگاه اقتصادی هم به‌ویژه در سال‌های اخیر سنجیده نبوده است.
به‌پیشنهاد انجمن نویسندگان طره، بر آن شدیم که ازاین‌پس به‌فراخور زمان و رخدادها هر شماره از طره را برپایۀ موضوعی سامان بندیم و نکته‌های پیرامون آن را موبشکافیم. در همین راستا و به‌بهانۀ بیست‌ودومین نمایشگاه فرش دست‌باف ایران بنیان سومین شمارۀ طره را بر «فرش و بازار» نهادیم و کوشیدیم از سویه‌های گوناگون آن را بنگریم.